• Ελλειψη οικογενειακής γαλήνης και αρμονικής συμβίωσης στους κόλπους της οικογένειας.
  • Κακή ανατροφή των παιδιών χωρίς κανόνες και πρότυπα.
  • Ελλειψη προσοχής και κατεύθυνσης των παιδιών προς υγιείς εξωσχολικές δραστηριότητες όπως ο στίβος, το μπάσκετ, το βόλεϊ, ο χορός, η μουσική και άλλες δραστηριότητες.
  • Κακά πρότυπα αποτελούν οι οπαδικές βιαιότητες των υποτιθέμενων «φιλάθλων».
  • Φυλετικές και άλλες διακρίσεις που οδηγούν σε βίαιες συμπεριφορές.
  • Πολιτικές οργανώσεις που προκαλούν τραμπουκισμούς, βιαιότητες, λεηλασίες, φωτιές και υλικές καταστροφές, τις περισσότερες φορές μάλιστα σε αθώα θύματα.
  • Ανεξέλεγκτες κινητοποιήσεις που συχνά μετά το τέλος μιας ειρηνικής και δίκαιης κινητοποίησης και διαμαρτυρίας, δημιουργούν συνθήκες πολέμου και καταστρέφουν ό,τι βρουν στο πέρασμά τους σπάζοντας βιτρίνες καταστημάτων και καταστρέφουν περιουσίες.
  • Προβολή βιαιοτήτων από τα ΜΜΕ και το Διαδίκτυο.
  • Ελλειψη επαρκούς και σωστής διαπαιδαγώγησης των μαθητών από ειδικούς στη διάρκεια του σχολικού τους βίου σε όλες τις βαθμίδες.

Η πολυσυζητημένη αυστηροποίηση ποινών στα παιδιά και η επιβολή κατασταλτικών και πειθαρχικών μέτρων και μεγαλύτερων ποινών στους γονείς για παραμέληση εποπτείας ανηλίκων δεν αποτελούν πανάκεια και δεν πρόκειται να βοηθήσουν στην εξάλειψη της παιδικής και εφηβικής βίας. Αν δεν εκλείψουν οι αιτίες δημιουργίας της βίας και της παραβατικότητας, τα όποια πειθαρχικά μέτρα από μόνα τους δεν πρόκειται να βοηθήσουν στην εξάλειψη του φαινομένου. Ας θυμηθούμε ότι είναι καλύτερο το «προλαμβάνειν» από το «θεραπεύειν».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή