Μα είναι δυνατόν η Εθνική Ελλάδος να πηγαίνει στο Γουέμπλεϊ και να κάνει επιθετικό παιχνίδι; Να δέχεται το 1-1 στο 87′, να βγάζει καθαρή ευκαιρία στο 88′ και να σκοράρει για το 2-1 στο 94′; Είναι δυνατόν η Εθνική Ελλάδος να παίζει τρεις μέρες μετά απ’ αυτό το ποδοσφαιρικό έπος, χωρίς ουσιαστικά «κανονική» προπόνηση των παικτών από το βράδυ της Πέμπτης, να βγάζει τόσο επιθετικό πρόσωπο, να βγάζει τόση ένταση για περισσότερη από μία ώρα αγώνα και να… καθαρίζει με τόση ευκολία ακόμα ένα παιχνίδι; Κοιτάζουμε την Εθνική εδώ και έναν μήνα και τρίβουμε τα μάτια μας. Γιατί; Γιατί μεταμορφώθηκε. Μεταμορφώθηκε από μια ομάδα που στηριζόταν στην άμυνά της, σε μια επιθετική μηχανή. Γιατί σε κάνει όχι να βαριέσαι επειδή δεν θα έχει εθνικά πρωταθλήματα, αλλά να ανυπομονείς για την επόμενη διακοπή λόγω αγώνων των εθνικών ομάδων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή