Παρατράγουδα

Ολο λέω να μην ασχοληθώ με τα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν με αφήνουν ν’ αγιάσω. Οσα γίνονται στην Κουμουνδούρου ξεφεύγουν πλέον από την αρένα της πολιτικής, είναι αντικείμενο κοινωνικής και συμπεριφορικής μελέτης. Βλέπω τις σκηνές που εκτυλίχθηκαν εκεί το περασμένο Σάββατο και μόνο στα «Παρατράγουδα» της Πάνια μπορώ να κάνω αναγωγές. Παράλληλα όμως αποκωδικοποιούνται και όλα όσα ζήσαμε σε αυτή τη χώρα από την εποχή των Αγανακτισμένων και μετά. Δεν είναι το μίσος εναντίον όποιου θεωρούν «απέναντι», ούτε καν η αγοραία έκφρασή του. Δεν είναι ούτε η βρισιά που αντικατέστησε το πολιτικό σύνθημα. Είναι αυτός ο Μεσσιανισμός ή σχεδόν παγανιστική προσωπολατρεία που έχουν οι συριζαίοι για τον εκάστοτε αρχηγό τους και τους κάνει να συμπεριφέρονται σαν αλαλάζοντες πιστοί μιας θρησκείας ή αίρεσης.