Στο «Avatar», του Κάμερον, ένας αμερικανός πεζοναύτης με αναπηρία μεταφέρεται σε πλανήτη που εκμεταλλεύονται οι γήινοι, καταπιέζοντας τον τοπικό πληθυσμό που αποτελείται από κάτι γιγάντια μπλε πλάσματα που θυμίζουν ανθρώπους. Η συνείδηση του πεζοναύτη μεταφέρεται σε ένα, τεχνητά κατασκευασμένο, εξωγήινο σώμα και έτσι ο ίδιος, χωρίς να βαρύνεται από την αναπηρία του, ζει στον όμορφο πλανήτη. Το θυμήθηκα ακούγοντας το σενάριο που φέρει τη Θεοδώρα Τζάκρη να κατέρχεται υποψήφια στον ΣΥΡΙΖΑ εξ ονόματος Κασσελάκη. Εντάξει, αυτό συνήθως συμβαίνει με χήρες πολιτικών, αλλά εν προκειμένω και εδώ έχουμε μία κατάσταση ανάμεσα στη χηρεία και στην ορφάνια. Ο Στέφανος χήρεψε πολιτικά και η Θεοδώρα ορφάνεψε. Ως σχέδιο το βρίσκω υπέροχο. Να είναι η Τζάκρη το άβαταρ του Κασσελάκη. Ενδεχομένως θα υπάρχουν κάποιες διαφωνίες, ας πούμε στο χτένισμα, αν και νομίζω ότι στα ρούχα θα τα βρουν εύκολα. Ε, μετά αγοράζεις ένα καλό πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης και κάνεις βίντεο με την Τζάκρη να μιλάει με τη φωνή του Στέφανου. Ολα γίνονται.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή