Στην προσωπική μου μυθολογία η 18η Οκτωβρίου έχει μια ιδιαίτερη δυναμική. Αυτή την ημέρα, το 1981, ψήφισα για πρώτη φορά. Επτά χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση, το ότι ήμουν πια επισήμως ενεργός πολίτης με έκανε να αισθάνομαι ότι πορευόμουν κάμποσα εκατοστά πάνω από το έδαφος. Υπήρξε λοιπόν η καταληκτική ημερομηνία σε μια μάλλον βελούδινη ενηλικίωση, κάτι που πρέπει να το παραδεχθώ αν συγκρίνω τον τότε εαυτό μου με τους σημερινούς εικοσάρηδες. Και δεν έχω ενοχή για αυτό. Ναι, αναγνωρίζω ότι εμείς οι μπούμερ είμαστε μια προνομιακή γενιά, με περισσότερες ευκαιρίες από τις επόμενες, «παιδιά» μιας «στρωμένης» εποχής που δεν είχαμε τσακωθεί με το παρελθόν και ούτε μας φόβιζε το μέλλον, ειδικά δε στην Ελλάδα, η πρώτη γενιά μιας εξευρωπαϊσμένης ευμάρειας. Αυτό μας έτυχε, αυτό είχαμε να διαχειριστούμε, όπως το διαχειριστήκαμε. Πάμε παρακάτω.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ