Προειδοποίηση

Το τελευταίο που θα μπορούσε να με κατηγορήσει κανείς είναι ότι «είμαι ΣΥΡΙΖΑ»! Υπάρχουν πολύ ωραιότερα ανέκδοτα από κάτι τέτοιο, για να το επικαλεστεί κάποιος. Το αμέσως επόμενο, της ίδιας κατηγορίας «κρύα ανέκδοτα», είναι να μου καταλογίσει ότι μετέχω στις μηχανορραφίες για τη διευκόλυνση των σχεδίων της «πλειοψηφίας» του ΣΥΡΙΖΑ να εξωπετάξουν από το κόμμα το φαντεζί αγόρι Κασσελάκη. Τον «έκπτωτο πρόεδρο» όπως έχει επικρατήσει να τον ονομάζουν μετά την πρόταση μομφής. Ούτε μετέχω στα σενάρια, τις ίντριγκες και τις εσωκομματικές βυζαντινές μηχανορραφίες, ούτε ΣΥΡΙΖΑ είμαι, λοιπόν. Εγώ μια… φτωχή (!) στήλη διαθέτω εδώ στη γωνίτσα μου, και προσπαθώ να φέρω βόλτα την επικαιρότητα και τους πρωταγωνιστές της. Τούτων δοθέντων, δεν καταλαβαίνω, γιατί οι φιρφιρίκοι που περιστοιχίζουν τον έκπτωτο Κασσελάκη, επιχείρησαν το Σάββατο να με διαψεύσουν στα όσα ανέφερα στο σαββατιάτικο φύλλο μας, περί των σχεδιασμών του για το εγγύς ή το απώτερο μέλλον. Του ίδιου, και του κόμματος του οποίου ηγήθηκε επί ένα αξέχαστο, από κάθε άποψη, ενδεκάμηνο. Αλλωστε υποθέτω το ενθυμείστε, οι αναφορές μου εμπεριείχαν και μία «φιλική» τρόπον τινά προειδοποίηση: ότι «μιλάει πολύ» και δεν βάζει κανένα «φίλτρο στα όσα λέει. Και ειδικότερα σε ποιους τα λέει, και ποιοι είναι αυτοί που τον ρωτούν…