Το Ισραήλ και η Ευρώπη

Ακόμα και οι πιο ακραιφνείς επικριτές του Νετανιάχου και της στρατηγικής του στον καθολικό πόλεμο που διεξάγεται στη Μέση Ανατολή δεν μπορούν παρά να διαπιστώσουν ένα γεγονός που όμως διαφεύγει τη γενική προσοχή: ότι, ξαφνικά, η ανθρωπιστική διάσταση του πολέμου, που είχε κυριαρχήσει συντριπτικά διεθνώς στην εναντίον του Ισραήλ επιχειρηματολογία πριν από λίγο καιρό, στην περίοδο της χερσαίας εισβολής των Ισραηλινών στη Γάζα, δείχνει πλέον να έχει υποχωρήσει ουσιωδώς από το προσκήνιο της συζήτησης, στα όρια του σχεδόν να μην υπάρχει πια. Αυτό αφορά και τα δύο της επίπεδα: τόσο ως προς τις διαφόρων τύπων εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που έχουν αραιώσει πλέον πολύ, όσο και ως προς το πού επικεντρώνεται η διεθνής ανάλυση γύρω από την πορεία του πολέμου. Εγείρεται όμως έτσι το ερώτημα: γιατί; Τι είναι αυτό που άλλαξε τόσο πολύ τα δεδομένα και έκανε το κύριο διεθνές επιχείρημα εις βάρος αυτού του πολέμου (ο οποίος ήταν άμεσο απότοκο της πιο φρικτής τρομοκρατικής επίθεσης στην ιστορία του Ισραήλ και μιας από τις πιο φρικτές παγκοσμίως) να μπει ξαφνικά σε τόσο δεύτερη μοίρα;