«Λιβελογραφίας εγκώμιον» τιτλοφορούσα ένα σύντομο κείμενό μου που δημοσιεύτηκε στο φιλόξενο περιοδικό «ΤΕΤΑΡΤΟ», του αείμνηστου φίλου Μάνου Χατζιδάκι, τον Απρίλιο του 1986. 38 χρόνια μετά οι απόψεις μου για αυτό το «είδος γραφής» δεν έχουν κατ’ ελάχιστον αλλάξει: «Λατρεύω τον λίβελο και πιστεύω πως είναι, στα χέρια ενός ταλαντούχου, υψηλό είδος λογοτεχνίας. Δεν αναφέρομαι, βέβαια, στη ρωμαϊκή του καταγωγή, όπως κάθε ρωμαϊκό έργο έχει μια λογική και μια ψύχρα, παρ’ όλο που κάποιοι λίβελοι του Κικέρωνα, του Σαλούστιου και του Καίσαρα έχουν και χάρη και ύφος υψηλό και ευφορία. Το είδος ξεκίνησε ως γραπτή διαμαρτυρία των καταπιεσμένων Ρωμαίων εναντίον των κατώτερων υπαλλήλων της αυτοκρατορίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή