Ο Μητσοτάκης και ο Ανδρουλάκης. Η Νέα Δημοκρατία εναντίον του ΠΑΣΟΚ. Και το ΠΑΣΟΚ απέναντι «στη Δεξιά». Αυτό λέγεται κανονικότητα, επιστροφή στις εργοστασιακές ρυθμίσεις, όπως καθορίστηκαν στη Μεταπολίτευση. Δικομματισμός, λειψά ισορροπημένος, αλλά παραπέμπει στην πιο μεγάλη περίοδο ομαλότητας που έζησε η χώρα. Εδώ βέβαια μπαίνει το ερώτημα για το αν ο Ανδρουλάκης μπορεί, πράγματι, να συγκροτήσει, με ανταγωνιστικές βλέψεις, το αντίπαλο δέος του Μητσοτάκη. Να γίνει, δηλαδή, η άλλη όψη του νομίσματος με την οποία αγοράζεις σταθερότητα και επιλογές διακυβέρνησης. Αυτό σήμερα ακούγεται δύσκολο ως αδύνατο. Αλλά είναι στο χέρι του Ανδρουλάκη, αν όχι να το ανατρέψει, τουλάχιστον να το καταστήσει συζητήσιμο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή