Οταν μιλάμε για παραγωγική ανασυγκρότηση, νέο μοντέλο ανάπτυξης, δεν μπορούμε να μη ρίχνουμε μια ματιά στις χαμένες ευκαιρίες του παλαιού μοντέλου. Είναι εντυπωσιακό αυτό που γίνεται με το ελληνικό γιαούρτι, τη φέτα και το ελαιόλαδο και δείχνει τις προοπτικές πολλών αγροδιατροφικών προϊόντων, οι οποίες πάνε χαμένες. Ολοι βγάζουν λεφτά παγκοσμίως με την ελληνική κληρονομιά, με την ελληνική παρακαταθήκη, σε κάποιες περιπτώσεις και με τα ελληνικά προϊόντα, εμείς όχι. Κι όμως η τάση παγκοσμίως μας ευνοεί, αν και δεν δείχνουμε να την έχουμε πάρει χαμπάρι. Στο αμερικανικό χρηματιστήριο, μόνο φέτος έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση αντλώντας τεράστια ποσά, 13 εταιρείες παραγωγής και μεταποίησης τροφίμων (από σαλάτες, μέχρι προπαρασκευασμένα φαγητά). Εδώ στην Ελλάδα, παρά τις προοπτικές, δείχνουμε να έχουμε πολύ χαμηλά στις προτεραιότητές μας τις εταιρείες ειδών διατροφής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ