Στην ελληνική λογοτεχνία δεν υπάρχει παράδοση με ιστορίες τρόμου, μολονότι τα υπερφυσικά όντα εμφανίζονται ήδη πολύ νωρίς στην αρχαιοελληνική γραμματεία, όπως στην Οδύσσεια ή και σε άλλα έργα στα οποία ξεχωρίζουν αφηγήσεις με λάμιες και την Εμπουσα, ένα πλάσμα δαιμονικό που αλλάζει διαρκώς μορφή. Με μια τέτοια εμφάνιση του υπερφυσικού και παράδοξου στοιχείου ήδη από τόσο νωρίς θα περίμενε κανείς την ανάπτυξη του είδους στη χώρα μας. Ωστόσο, οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες δεν το επέτρεψαν να συμβεί με τον ρυθμό και την έκταση που πήρε στις δυτικές κοινωνίες, όπου η βιομηχανική και επιστημονική πρόοδος έφερε ραγδαίες αλλαγές στον τρόπο σκέψης και στην έκφραση των καλλιτεχνικών τάσεων ήδη από τον 18ο αιώνα και εξής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή