Φασκελοξεκουκούλωστα

Πήρε μια φίλη μου προχθές, τι τo ‘θελε, μια χύτρα ταχύτητος. Αφού δεν το ξέρεις το άθλημα τι το παιδεύεις;  Με το που την έβαλε στη φωτιά, είχε βάλει μέσα και κάτι φακές να βράσουνε με όλα τα συμπαρομαρτούντα, άναψε στο φουλ το μάτι, στρώθηκε στην τηλεόραση και περίμενε να γίνουν. Και γίνανε. Oλα χάλια. Τινάχτηκε το καπάκι στον αέρα, σκορπίσανε οι φακές σε τοίχους, πόρτες και παράθυρα, χτυπήσανε ταβάνι, ήρθε κι έγινε η κουζίνα  πουαντιγιέ  και σίσκατη. Να τρέχει δάκρυα το λάδι απ’ τους τοίχους, κομμάτια ντομάτας (μου ‘θελε και πομοντόρια) κολλημένα στα ντουλάπια, η πετούγια απ’ τη γλίτσα να γλιστράει το χέρι να μην ανοίγει η πόρτα ούτε να μπεις ούτε να βγεις. Το πάτωμα να μην μπορείς να κάνεις βήμα, μια τσουλήθρα  Holiday on lentil (lentil είναι η φακή στα ξένα).