Η λύση στα ελληνοτουρκικά

Πώς είναι δυνατόν, αναρωτιέμαι, να χάνεται ο κόσμος και ο Τύπος στη χώρα μας να κυριαρχείται από πρωτοσέλιδα για τη βεντέτα του Σαμαρά με τον Μητσοτάκη. Πώς είναι δυνατόν; Δεν το χωράει ο νους μου, καθώς από την περασμένη Παρασκευή έχει ξεκινήσει ο ελληνοτουρκικός πόλεμος, τον οποίο κήρυξε από το βήμα της Βουλής ο πρόεδρος Κυριάκος Βελόπουλος. Βέβαια, ο πρόεδρος της «Ελληνικής Λύσης» κήρυξε τον πόλεμο, επειδή «κάποιος επιτέλους έπρεπε να τον κηρύξει», όπως είπε, προς το παρόν όμως δεν έχουν σημειωθεί εχθροπραξίες – διανύουμε μια φάση ανάλογη της περιόδου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου που ονομάζεται «Phony War», όταν η Βρετανία και η Γαλλία κήρυξαν τον πόλεμο κατά της Γερμανίας όταν αυτή εισέβαλε στην Πολωνία, χωρίς όμως να σημειώνονται μεταξύ τους εχθροπραξίες, μέχρι την εισβολή των Γερμανών στη Γαλλία. Και είναι λογικό να μη συμβαίνει τίποτα ακόμη, διότι τον πόλεμο δεν αρκεί να τον κηρύσσεις, πρέπει να τον κάνεις κιόλας και δεν νομίζω ότι οι εκδρομείς του τριημέρου της 28ης Οκτωβρίου έχουν τέτοια όρεξη. Ας περιμένουμε δυο τρεις μέρες να βολευτούν, γιατί μόλις χθες επέστρεψαν από το τριήμερο, και βλέπουμε. Πάντως, να παρακαλέσω τους ενδιαφερόμενους να βιαστούμε λιγάκι, γιατί ό,τι είναι να γίνει καλό είναι να συμβεί μέσα στον Νοέμβριο. Μετά ακολουθεί ο Δεκέμβριος με τις γιορτές και οι εθνικές προτεραιότητες αλλάζουν: έρχονται δώρα, ψώνια, «επενδύσεις» σε νυχτερινά (πολιτιστικά) κέντρα, αλλά και νέες εκδρομές σε χειμερινούς προορισμούς.