Και σχεδόν ξαφνικά, το κακό που συζητάμε καιρό τώρα, το βλέπεις μπροστά σου. Ξέραμε ότι τα τελευταία δέκα-δεκαπέντε χρόνια η δυτική φιλελεύθερη δημοκρατία είχε πάψει να εξαπλώνεται στον πλανήτη, ενώ παράλληλα τραυματιζόταν στο εσωτερικό των δυτικών κοινωνιών κυρίως λόγω της ανόδου ακροδεξιών κομμάτων και αντιλήψεων. Το είχαμε διαπιστώσει στην ίδια την Αμερική όταν το 2016 έγινε πρόεδρος μια σχεδόν πολιτική καρικατούρα, η ίδια που την επόμενη εβδομάδα μπορεί να ξανακερδίσει τις εκλογές. Που σημαίνει ότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν ήταν ένα περαστικό συγκυριακό φαινόμενο, αλλά σύμπτωμα της βαθύτερης ασθένειας που πλήττει την αμερικανική δημοκρατία και κοινωνία. Πόσω μάλλον, που οι αντίπαλοί του είχαν μια αξιοπρεπή θητεία και ασφαλώς πολύ καλύτερη από τη δική του. Η προεδρία Τζο Μπάιντεν τα πήγε καλά διαπιστώνουν έγκυροι αναλυτές, και η εκλογική παρουσία της Κάμαλα Χάρις ξάφνιασε θετικά και αναπτέρωσε τις ελπίδες των Δημοκρατικών.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ