Ομογενείς

Ενα από τα all time classic κομμάτια για τις αμερικανικές εκλογές είναι οι προτιμήσεις των ομογενών μας στις ΗΠΑ. Το καλό με αυτά τα άρθρα είναι ότι μπορείς να τα μοντάρεις όπως θέλεις ορίζοντας κατά βούληση τον Ελληνοαμερικανό. Το κακό είναι ότι δεν έχουν καμία αξιοπιστία και δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα περισσότερο από τα ονόματα που αναφέρονται. Αλλωστε ποιος μπορεί να περιγράψει σήμερα τον Ελληνοαμερικανό; Εντάξει, είναι ο μετανάστης της πρώτης γενιάς και τα παιδιά του. Από τα εγγόνια και μετά αρχίζει το πρόβλημα. Και ούτως ή άλλως δεν πρόκειται για μια κοινότητα με ομοιογενή χαρακτηριστικά. Αν πας ακόμα και σήμερα στην Αστόρια θα δεις νεαρούς ελληνοαμερικανούς κάγκουρες με τα ηχεία του Mustang να παίζουν Παντελίδη στο τέρμα. Για αυτό και είναι εύλογο να υποθέσεις ότι ψηφίζουν Τραμπ. Γενικώς η αίσθηση που σου δίνει η ομογένεια είναι με τον Τραμπ. Για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό; Νομίζω ότι είναι η ζέση της ενσωμάτωσης και ένα «γονιδιακό» χαρακτηριστικό του γένους. Εδώ θα ήταν Ελληνάρες, εκεί είναι Αμερικανάρες. Και από τη στιγμή που δεν υπάρχει άμεση ελληνική σύνδεση με κάποιον υποψήφιο, ας πούμε όπως ήταν ο Δουκάκης, ο μεγάλος όγκος των Ελληνοαμερικανών εκφράζει τον συντηρητισμό του διά των Ρεπουμπλικανών.