Βλέπω διαπρεπή πρόσωπα της Αριστεράς (πολιτικούς, δημοσιογράφους, ακαδημαϊκούς κ.λπ.) να σπαρταρούν από αγωνία για τα όσα συμβαίνουν πέραν του Ατλαντικού, με τον άθλιο  Τραμπ. Οι ίδιοι άνθρωποι αφήνουν όμως ασχολίαστα, όταν δεν τους  επαινούν κρυφίως, διάφορους τρισάθλιους τραμπ-αρίφες της πλατείας Κουμουνδούρου που κάνουν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης τα πάντα για να παραχαράξουν την εκπεφρασμένη λαϊκή βούληση. Είναι μια κουτοπόνηρη στάση το να παριστάνει κανείς ότι είναι απασχολημένος με τα μείζονα της ταξικής πάλης και δεν ευκαιρεί τάχα να μιλήσει για τα «εσωκομματικά». Στον στρατό πιο πονηρή μέθοδος από τη λούφα ήταν μόνο η παραλλαγή, το να δηλώνεις δηλαδή ψευδώς απασχολημένος και κωλυόμενος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή