Η Αθήνα και οι δίαυλοι με ΗΠΑ

Αν επιχειρούσαμε να περιγράψουμε τον πρώτο αντίκτυπο της νίκης Τραμπ στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, θα σταχυολογούσαμε από τη δήλωση Μητσοτάκη κατά την άτυπη σύνοδο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου – που μίλησε εμμέσως για περαιτέρω χειραφέτηση της Ευρώπης ως στρατηγικό στόχο – μέχρι την επικεφαλής της Φωνής Λογικής Αφροδίτη Λατινοπούλου που χόρεψε το «ΥMCA» (σάουντρακ στο προεκλογικό ράλι του προέδρου των ΗΠΑ) σε τηλεοπτικό στούντιο (ΑΝΤ1). Η κυβέρνηση όλες αυτές τις ημέρες μιλάει για το στρατηγικό βάθος που έχει επιτευχθεί και επί ημερών της με τις ΗΠΑ. Πόσο αυτό δεν μεταβάλλεται εύκολα. Και πως ακόμη και με τον απρόβλεπτο νέο ένοικο του Οβάλ Γραφείου η Ελλάδα έχει σταθερότητα στις συμμαχίες της, δεν έπαιξε παιχνίδια στο ΝΑΤΟ όπως η Τουρκία, ενώ σε ένα βάθος χρόνου έχει αποδείξει πως είναι πιστός σύμμαχος και σε μια ταραγμένη περιοχή. Βεβαίως, την ώρα που μιλάμε, οι δίαυλοι αναζητούνται εκ νέου με την ομάδα Τραμπ. Ο ίδιος ο έλληνας Πρωθυπουργός είχε υποδεχθεί στην οικία του στα Χανιά Ρεπουμπλικανούς γερουσιαστές (Jerry Moran, Susan Collins, John Boozman, John Cornyn, John Hoeven) στις αρχές Οκτώβρη. Είδε πριν από τις αμερικανικές κάλπες και συνέφαγε με τον Μάικ Πομπέο – φαβορί για το υπουργείο Αμυνας των ΗΠΑ –, με τον οποίο έχει καλή «χημεία», αφού τον έχει φιλοξενήσει και στο σπίτι του στα Χανιά τον Σεπτέμβρη του 2020. Και προφανώς για την Αθήνα η πολιτική αλλαγή στις ΗΠΑ δεν θα διαβαστεί ως αρνητική εξέλιξη για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις που διανύουν μία από τις πιο καλές τους εποχές.