Αυτοί που μένουν λένε αυτούς που φεύγουν αποστάτες. Αυτοί που φεύγουν ισχυρίζονται ότι αυτοί που μένουν τους έδιωξαν, δεν τους άφησαν ούτε καν να μπουν μέσα στον χώρο του συνεδρίου για να μετρηθούν, συμπληρώνουν. Η κόντρα, βέβαια, δεν είναι πλέον ιδεολογική. Δεν αναμετράται μια «σταλινική» κομματική γραφειοκρατία, η οποία επιθυμεί να διατηρήσει ανέγγικτη τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ, με όσους αλλαξοπίστησαν στο νέο κασσελακικό δόγμα, ελπίζοντας η – κατά τα λεγόμενα των εσωκομματικών τους αντιπάλων – «μονοκρατορία» του έκπτωτου προέδρου να αντικαταστήσει εκείνη του προκατόχου του. Μπορεί οι εναπομείναντες συριζαίοι να κατηγορούν εκείνους που εγκατέλειψαν το κόμμα πως αψηφούν τη λαϊκή ψήφο, αλλά οι ίδιοι (στην προσπάθειά τους να απαλλαγούν από τον αρχηγό τον οποίο ανέδειξε η βάση πριν από έναν χρόνο και δεν δικαίωσε τις προσδοκίες αύξησης των κομματικών ποσοστών) τους έδωσαν τη δυνατότητα να τους μέμφονται για δυσανεξία στις διαφανείς δημοκρατικές διαδικασίες. Μπορεί επίσης κι οι δυο πλευρές να χρησιμοποιούν επιχειρήματα πολιτικής ηθικής, αλλά η συμπεριφορά τους υποδηλώνει πιο ευτελή κίνητρα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ