Νικητές και ηττημένοι

Υπάρχουν άραγε νικητές και ηττημένοι; Σίγουρα υπάρχουν. Νικητές θα έλεγα είναι όσοι και όσες στοιχημάτισαν το 2015 στην εκδοχή της αριστερής παρένθεσης. Χρειάστηκαν τέσσερα περίπου ολόκληρα χρόνια διακυβέρνησης για να διαψευσθεί προσωρινά με ορόσημο τις εκλογές του 2019 όπου και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση της επιβεβαίωσής της. Η τετραετία που ακολούθησε ήταν για τον ΣΥΡΙΖΑ μια περίοδος εξαιρετικής χάριτος που τη σπατάλησε ακολουθώντας σε μεγάλο βαθμό τη συνταγή που τον έφερε στην εξουσία ενώ αφενός η συγκυρία είχε αλλάξει και αφετέρου ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κυβερνήσει λερώνοντας τα χέρια του με μνημονιακά μέτρα ή και με πολιτικές που αν και είχε καταγγείλει, υποχρεώθηκε να ακολουθήσει. Οι εκλογές του 2023 έστω και καθυστερημένα δικαίωσαν τους οπαδούς της αριστερής παρένθεσης μεγαλώνοντας την απόσταση ανάμεσα στη ΝΔ και στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές όμως που τους αποθέωσαν και διεύρυναν το ακροατήριό τους ακόμα και ανάμεσα στους αριστερούς πολίτες αυτής της χώρας ήταν οι εξελίξεις του τελευταίου χρόνου με αποθέωση όσα οδήγησαν και όσα διαδραματίστηκαν στο πρόσφατο συνέδριο. Αυτά κλόνισαν και τον πυρήνα των ψηφοφόρων του. Χαμένοι είμαστε λοιπόν όσοι και όσες από τα νιάτα μας επιλέξαμε την Αριστερά και παρά τις δυσκολίες, τις διαψεύσεις και την προσγείωση που έρχεται με την ηλικία, παραμείναμε με λογική και συναίσθημα στους χώρους της Αριστεράς θεωρώντας την παρουσία της αναγκαία για έναν καλύτερο κόσμο. Τόσο γενικόλογα για να μας χωρέσει όλους και όλες.