Στον σημερινό κόσμο της ευημερίας, μία σιωπηρή «επιδημία» αρχίζει να αφήνει το αποτύπωμά της στην έκβαση πολλών ασθενειών. Στις Ηνωμένες Πολιτείες ένας στους τρεις ενηλίκους αναφέρει χρόνια μοναξιά – μια κατάσταση τόσο επιζήμια που ανταγωνίζεται το κάπνισμα και την παχυσαρκία όσον αφορά την αρνητική της επίδραση στην υγεία και την ευημερία. Η μοναξιά είναι κάτι περισσότερο από ένα συναίσθημα – είναι ένας αναδυόμενος παράγοντας κινδύνου τόσο για τον εγκέφαλο και την καρδιά όσο και για το υπόλοιπο σώμα. Η μοναξιά δεν ταυτίζεται με την κοινωνική απομόνωση. Η τελευταία είναι ένα αντικειμενικό μέτρο του αριθμού των ατόμων με τα οποία κάποιος αλληλεπιδρά τακτικά, ενώ η μοναξιά είναι ένα υποκειμενικό συναίσθημα που προκύπτει όταν λείπουν οι στενές, ποιοτικές σχέσεις με άλλους ανθρώπους. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα που βιώνουν κοινωνική απομόνωση ή μοναξιά έχουν αυξημένο κίνδυνο για άγχος και κατάθλιψη, άνοια, λοιμώδη νοσήματα, νοσηλεία και θάνατο από κάθε αιτία, ακόμη και έπειτα από προσαρμογή για την ηλικία και άλλους παραδοσιακούς παράγοντες κινδύνου. Πρόσφατα, η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία υποστήριξε την άμεση σύνδεση μεταξύ κοινωνικής απομόνωσης και μοναξιάς και της στεφανιαίας νόσου και της θνησιμότητας από εγκεφαλικό επεισόδιο.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ