Χρειαζόμαστε τον Γιάννη Μπουτάρη όχι μόνο στη ζωή αλλά και στον θάνατο. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να τον μετατρέψουμε σε ένα ακόμα ανώδυνο κλισέ – ο ψυχοπονιάρης, ο κοσμοπολίτης, ο πολυπολιτισμικός κ.ά. – αντίθετα πρέπει με την ειλικρίνεια και τόλμη που χαρακτήριζε τον ίδιο να αναλογιστούμε την πορεία του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή