Τα αποτελέσματα της νίκης του Ντόναλντ Τραμπ είναι ήδη φανερά από το ποιόν των προσώπων που επιλέγει ο νεοεκλεγείς πρόεδρος για να στελεχώσουν την κυβέρνησή του: ένας ακροδεξιός αναλαμβάνει το υπουργείο Δικαιοσύνης, ένας τηλεπαρουσιαστής τοποθετείται υπουργός Αμυνας, ένας αντιεμβολιαστής διορίζεται υπουργός Υγείας. Υπάρχει όμως και μια άλλη πτυχή της επιστροφής του Τραμπ, ένα γενικότερο δίδαγμα για όλες τις κυβερνήσεις, περιλαμβανομένης και της ελληνικής: η έλξη που ασκεί πλέον ο ακροδεξιός λαϊκισμός ακόμη και στη μεσαία τάξη.

Η τάξη αυτή δεν είναι πάντα εύκολο να προσδιοριστεί. Στη σημερινή εποχή, περιλαμβάνει υπαλλήλους, στελέχη επιχειρήσεων, επιστήμονες και ελεύθερους επαγγελματίες με μηνιαίο εισόδημα 1.500-2.000 ευρώ. Με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, η κατηγορία αυτή του πληθυσμού έχει φτωχοποιηθεί, με τη μείωση του εισοδήματός της να υπολογίζεται τα τελευταία 13 χρόνια σε 15% (στην Πορτογαλία, αντιθέτως, παρατηρείται την ίδια περίοδο αύξηση κατά 41%). Δεν είναι λοιπόν περίεργο που η μεσαία τάξη απομακρύνεται σταδιακά από τον «φυσικό» της χώρο, τη Νέα Δημοκρατία, και στρέφεται προς τα αντισυστημικά κόμματα της σκληρής Δεξιάς. Τα τελευταία εμφανίζουν αύξηση της αθροιστικής τους δύναμης από 14% στις περσινές βουλευτικές εκλογές σε σχεδόν 25% στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις.

Αυτή η «τραμποποίηση» της πολιτικής ζωής ανησυχεί ιδιαίτερα την κυβέρνηση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που αναζητούν τρόπους επαναπροσέγγισης της πληγωμένης μεσαίας τάξης. Το οικονομικό επιτελείο διαπιστώνει ότι μέτρα ενίσχυσης των εισοδημάτων όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού δεν αγγίζουν τους μισθούς άνω των 1.200 ευρώ. Το ΑΕΠ μπορεί να αυξάνεται, αλλά η αύξηση αυτή δεν γίνεται αντιληπτή από εκείνους που μπαινοβγαίνουν στα σουπερμάρκετ και απαντούν στους δημοσκόπους ότι δεν βγαίνει ο μήνας. Χρειάζονται λοιπόν ελαφρύνσεις (ασφαλιστικές εισφορές, τεκμήρια διαβίωσης, φορολογική κλίμακα, τέλος επιτηδεύματος), όπως χρειάζεται και διεύρυνση όσων δικαιούνται αυτές τις ελαφρύνσεις, μεταξύ των οποίων είναι οι ιδιοκτήτες ακινήτων. Απαιτούνται επίσης δραστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της ακρίβειας.

Οι παρεμβάσεις αυτές είναι επείγουσες, πρέπει να γίνουν πριν εμφανιστεί ένας «έλληνας Τραμπ» που θα εκμεταλλευτεί τη συσσωρευμένη οργή και θα ζητήσει τη λαϊκή έγκριση για να «τα αλλάξει όλα».