Κυκλοφορεί εδώ και λίγα χρόνια, περίπου σαν τσιχλόφουσκα. Από εκείνες τις ροζουλί που κάνουν τεράστιες φούσκες οι οποίες, όταν σκάνε, σου αφήνουν και ένα υπόλειμμα στη μύτη. Ποιοι είναι woke, ποιοι δεν είναι, πόσο αντιwoke είναι να χρησιμοποιείς τη λέξη woke και άλλα τέτοια. Μέχρι που ήρθαν οι αμερικανικές εκλογές, τις πήρε παραμάσχαλα ο Τραμπ και οι κουβενταραίοι της διεθνούς του Διαδικτύου αποφάσισαν ότι η Κάμαλα έχασε διότι παραήταν woke. Και άρχισαν τα μανιφέστα περί του τέλους του woke και επιστροφής σε αυτά που ξέραμε και ξαναγίναμε μύλος και τι ακριβώς εννοεί ο Μητσοτάκης που παλιά στήριζε τις μειοψηφίες και τώρα έκανε λόγο για τον φασισμό των μειοψηφιών; Ενας υπέροχος αχταρμάς όπου αναλύεται το εφέ μιας έννοιας πριν ακόμη κατανοήσουμε και αφομοιώσουμε την ίδια την έννοια.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ