Η διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά είναι για τον ίδιο μια απελευθέρωση. Καιρό τώρα ο πρώην πρωθυπουργός διεκδικεί τον άτυπο ρόλο του αρχηγού μιας δεξιάς αντιπολίτευσης, που με βάση όσα λέει κατά τη γνώμη του λείπει. Τώρα μπορεί να την κάνει. Ελπίζω, για την υστεροφημία του, φτιάχνοντας ένα νέο κόμμα διότι το να καταλήξει στα γεράματα υπαρχηγός της Λατινοπούλου ή ορντινάντσα του Βελόπουλου θα είναι άδικο για την όποια ιστορία του. Αλλά η περίπτωση του Σαμαρά είναι σε αυτή την ιστορία η μικρή εικόνα: η μεγάλη εικόνα είναι αυτή που προκύπτει μετά το οριστικό τέλος του δικομματισμού.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ