Δεν είναι η πρώτη φορά που γράφω για αυτή την υπόθεση καθώς, όσο περνούν οι ημέρες και γίνονται εβδομάδες, οι αφηγήσεις και οι αναφορές που προστίθενται και την κρατούν στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας την κάνουν όχι απλώς ακόμη πιο σκοτεινή αλλά και πιο ενδεικτική των κενών και των παθογενειών που χάσκουν όχι μόνο στην κρατική μέριμνα αλλά και στη συλλογική μας συνείδηση. Μιλάω βέβαια για τα νεκρά βρέφη στην Αμαλιάδα και τη γυναίκα που τα συνδέει και συνδέεται με αυτά. Και που κάποιες φορές, όταν παρακολουθώ αυτή την ιστορία σε ειδησεογραφικές εκπομπές, ξεχνιέμαι και έχω τη αίσθηση ότι παρακολουθώ μια μυθοπλασία και όχι μια πραγματική υπόθεση. Κλισέ βεβαίως, αλλά είναι από τις περιπτώσεις εκείνες που αν τις βλέπαμε σε μια τηλεοπτική σειρά μπορεί και να γελούσαμε με το παράλογο σύμπαν του σεναριογράφου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή