Εσείς ποια θεωρείτε ως τα πιο επιδραστικά βιβλία;

Η αφορμή για την ιδέα των «επιδραστικών βιβλίων» στην εφημερίδα είναι η συμπλήρωση 100 χρόνων από την πρώτη κυκλοφορία του «Μαγικού βουνού» του Τόμας Μαν, συλλεκτική έκδοση του οποίου κυκλοφορεί αυτή την περίοδο από το Μεταίχμιο (στη μετάφραση του Θόδωρου Παρασκευόπουλου, την ίδια, δηλαδή, με του Εξάντα το 1995). Ο αντίκτυπος του μυθιστορήματος, το οποίο εκδόθηκε σε δύο τόμους το 1924 στον γερμανικό οίκο S. Fischer, διαπερνά ήδη έναν αιώνα: δεν είναι μόνο ένα από τα έργα που συμπύκνωσαν το υπαρξιακό άγχος, τους φόβους και τις ελπίδες του 20ού αιώνα, αλλά πέρασε ως κληρονομιά και στον δικό μας. Ως σχόλιο για την κατακερματισμένη ηθικά και πολιτισμικά ευρωπαϊκή ιστορία, αλλά και για τη φονική απειλή του γερμανικού αυταρχισμού. Εκτοτε το ογκώδες βιβλίο πέρασε στη μυθολογία της λογοτεχνίας ως «μείξη δαντικής αλληγορίας και ευρωπαϊκού ρεαλισμού, μυθιστορήματος ενηλικίωσης και φάρσας», όπως σημειώνει η A.S. Byatt στο επίμετρο. O αντιήρωας Χανς Κάστορπ εγκλωβίζεται στο σανατόριο του θανάτου, ενώ γύρω του παρελαύνει το μακάβριο προσωπικό του και χάνει την αίσθηση του χρόνου. Το ρολόι χτυπάει μόνο ως εσωτερική αίσθηση – ένα τρικ του Τόμας Μαν, το οποίο θα μιμηθούν πολλοί επίγονοί του, όπως ήταν αναμενόμενο.