Την ώρα που η μισθωτή εργασία – έστω και υπό τη μορφή υποτιθέμενης «αυτοαπασχόλησης» που υποκρύπτει εξάρτηση από εργοδότη – αποτελεί πλειοψηφική όχι απλώς εργασιακή αλλά και κοινωνική – και σε μεγάλο βαθμό υπαρξιακή – συνθήκη στην ελληνική κοινωνία, η θέση της συνεχίζει να επιδεινώνεται. Μπορεί πλέον να μην αντιμετωπίζει τα συντριπτικά κτυπήματα της περιόδου των μνημονίων, όταν η απαξίωσή της μέσα από τεράστιες μισθολογικές μειώσεις και εκτίναξη της ανεργίας θεωρήθηκε η βασιλική οδός για την οικονομική «εξυγίανση» της χώρας μέσα από μια «θεραπεία σοκ», εντούτοις κάθε άλλο παρά έχει αναβαθμιστεί η θέση της.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή