Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών αντιμετωπίστηκε μάλλον θετικώς στην Τουρκία. Αν και η κυβέρνηση απέφυγε να εκφράσει τη σαφή υποστήριξή της προς την υποψηφιότητα Τραμπ, όπως είχε γίνει στις προ τετραετίας προεδρικές εκλογές, ήταν σαφές ότι τόσο ο πρόεδρος Μπάιντεν όσο και οι επιτελείς του θεωρούνταν εχθρικώς διακείμενοι προς τα τουρκικά συμφέροντα. Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βιάστηκε να ονομάσει τον Ντόναλντ Τραμπ «φίλο» στο συγχαρητήριο μήνυμά του, προσπαθώντας να προδιαγράψει το επίπεδο των διμερών σχέσεων υπό τη νέα κυβέρνηση. Η σχέση, ωστόσο, Ερντογάν – Τραμπ κατά την πρώτη θητεία του τελευταίου ήταν μάλλον πολύπλοκη και χαρακτηρίστηκε από οξείες διακυμάνσεις. Μπορεί κατά το δεύτερο ήμισυ της θητείας Τραμπ η διαπροσωπική σχέση των δύο ηγετών να χαρακτηριζόταν από σπάνια οικειότητα και να επετράπη η εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων σε υπό κουρδικό έλεγχο εδάφη της Βόρειας Συρίας. Η τουρκική πλευρά είχε όμως υποχρεωθεί να λησμονήσει μια επιστολή του αμερικανού προέδρου προς τον πρόεδρο της Τουρκίας, στην οποία σε ανοίκειο και μάλλον προσβλητικό ύφος τον νουθετούσε να έλθει σε διάλογο με τον στρατιωτικό ηγέτη των Κούρδων της Συρίας και θεωρούμενο τρομοκράτη από την Τουρκία Μαζλούμ Κομπάνι. Είχε επίσης λησμονήσει την αντιπαράθεση αναφορικά με την απελευθέρωση του αμερικανού πάστορα Αντριου Μπράνσον, η οποία είχε οδηγήσει τον Τραμπ να απειλήσει μέσω Τwitter ότι θα «καταστρέψει την τουρκική οικονομία», προκαλώντας σεισμό στην τουρκική οικονομία. Οι μέχρι στιγμής επιλογές Τραμπ για το επιτελείο του στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας δεν φαίνεται να δικαιώνουν τους τουρκικούς ευσεβείς πόθους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ