Δεν έχω αντιληφθεί ακόμη γιατί εγκαταλείπουμε τη νιρβάνα των πολιτικών συσχετισμών τρέχοντας από πάνελ σε πάνελ για να αποκρυπτογραφήσουμε τους χρησμούς, τα μάγια και τα ξόρκια του νεοκαραμανλισμού. Σκέφτομαι τώρα αυθορμήτως ότι οι επαναλαμβανόμενες βιβλιοπαρουσιάσεις – συγκεκριμένων πάντως τίτλων – προέρχονται ύστερα από ώρες μελέτης στο σιωπηλό εργαστήριο όπου ο αναγνώστης μένει μόνος του με το κείμενο. Και τότε σαν «επιφάνεια» αλλάζει εντός του κι εκτός του ο ρυθμός του κόσμου, η ιστορία γράφεται αλλιώς και το πολιτικό κοντέρ μηδενίζει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή