Κόσμοι

Η mutti των Γερμανών, η οποία κράτησε τα ηνία της Ευρωπαϊκής Ενωσης κατά τη διάρκεια πολλών ευρωπαϊκών κρίσεων, κι ο πλουσιότερος ψεκασμένος του πλανήτη εκπροσωπούν δύο κόσμους. Κι όχι μόνο. Αναδείχθηκαν σε δύο διαφορετικούς κόσμους. Η πρώτη κυριάρχησε σε μια ήπειρο όπου τα περισσότερα κράτη έχουν «στη συλλογική τους μνήμη άμεσες εμπειρίες από πολεμικές συγκρούσεις, πραξικοπήματα, χούντες ή βίαιες κατακτήσεις εξουσίας», όπως παρατήρησε ο Μαρκ Μαζάουερ, «γεγονός που συνέβαλε στη διαμόρφωση μιας ευρύτερης αντίληψης για την ευθραυστότητα της δημοκρατίας». Ο δεύτερος στις ΗΠΑ όπου – πάλι κατά τον καθηγητή του Κολούμπια – «οι ιστορικές μνήμες που κατοχυρώνουν τη δημοκρατία σε άλλες χώρες απουσιάζουν». Γι’ αυτό ίσως στην Ευρώπη οι κίνδυνοι που ενσαρκώνει ο Μασκ για το δημοκρατικό πολίτευμα φαίνονται με γυμνό μάτι, ενώ στην Αμερική οι μισοί ψηφοφόροι έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους για αλλαγή πάνω στο άλογο που εκείνος πόνταρε προκειμένου να αυξήσει την περιουσία και την εξουσία του. Ανήκουν κι οι δυο σε μια ελίτ αλλά έφτασαν εκεί παίρνοντας άλλους δρόμους. Και κυρίως χρησιμοποίησαν τη δύναμή τους με διαμετρικά αντίθετους τρόπους. Η Μέρκελ έπαιξε με τους κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού. Ο Μασκ φροντίζει ήδη να προσαρμόσει το «σύστημα» στη δική του βουλιμική αναζήτηση ισχύος.