Οταν ο Κασσελάκης εισέβαλε από το πουθενά με ορμή στην πολιτική ζωή της χώρας ουδείς γνώριζε το παραμικρό γι’ αυτόν. Δεν υπήρχαν βεβαιότητες εκτός από μία που προέκυπτε εκ των πραγμάτων: ότι είχε την πλήρη, ανοικτή στήριξη όλων όσων βρισκόντουσαν κοντά στον απελθόντα πρόεδρο Τσίπρα. Δηλαδή πιο πολύ «τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια» δεν γινόταν. Πλην όμως, όπως είχε εγκαίρως προβλεφθεί, η σχέση αυτή δεν θα άντεχε στον χρόνο. Και το κόστος της διάλυσής της θα ισοδυναμούσε με αυτό που σήμερα συμβαίνει: να μπει και το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του πάλαι ποτέ κραταιού ΣΥΡΙΖΑ που όχι απλώς διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη, αλλά αυτό εξελίχθηκε και με τον πλέον απαξιωτικό τρόπο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή