Τετραετία

Τo σκηνικό ευνοούσε τέτοιες δηλώσεις. Από τον αρχαιολογικό χώρο του σταθμού «Βενιζέλου», στο μετρό Θεσσαλονίκης, ο Πρωθυπουργός είπε πως θα δώσει τη μάχη των εκλογών, «επικεφαλής της ΝΔ το 2027» – συμπληρώνοντας ότι το έχει ξεκαθαρίσει μέσα του. Με φόντο ένα έργο που ποτέ δεν προχωρούσε αλλά η κυβέρνησή του περηφανεύεται πως κατόρθωσε να το παραδώσει, ο Μητσοτάκης έγραψε την εισαγωγή του αφηγήματος με το οποίο σκοπεύει να φτάσει στο τέλος της δεύτερής του θητείας. Με «παραδοτέα έργα», με τήρηση των προεκλογικών δεσμεύσεων δηλαδή, θα επιχειρήσει να σπάσει έναν κανόνα της Μεταπολίτευσης που δεν έχει προς το παρόν εξαίρεση: να κερδίσει τρίτη τετραετία. Το σχέδιο ακούγεται υπερβολικά φιλόδοξο. Οχι μόνο γιατί η δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης για το υψηλό κόστος ζωής δεν μειώνεται αλλά κι επειδή ακόμη και φίλα προσκείμενοι στην κυβέρνηση φοβούνται πως εκείνη έχει αρχίσει να δείχνει ξεκάθαρα σημάδια μεταρρυθμιστικής κόπωσης – ασχολούμενη με τα εσωκομματικά της συμπολίτευσης, λένε, ξεχνά πού οφείλει τα ποσοστά της στις δύο προηγούμενες εθνικές αναμετρήσεις. Παράλληλα, από τις ευρωεκλογές κι έπειτα, τα νούμερα που γράφει το κυβερνών κόμμα στις δημοσκοπήσεις απέχουν πολύ από την εκλογική του επίδοση στις περσινές εθνικές κάλπες.