Είδαμε για άλλη μια φορά στο Μπακού, στη διάρκεια της Παγκόσμιας Συνδιάσκεψης για το Κλίμα [COP 29], οργισμένους εκπροσώπους τριτοκοσμικών χωρών να απαιτούν περισσότερα, πολύ περισσότερα χρήματα εκ μέρους της Δύσης: εκατοντάδες δισεκατομμύρια ως ένα είδος αποζημίωσης για την εποχή της αποικιοκρατίας που ολοκλήρωσε τον κύκλο της προ πολλού. Από πού προέρχεται όμως η οργή, αν όχι από την πονηρία εντόπιων πολιτικών ή αυτοχθόνων και διεθνών ΜΚΟ; Και πόσο παραγωγική είναι ως προς την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής όταν δεκάδες κυρίαρχων χωρών δεν αποδέχονται τις περιβαλλοντικές ευθύνες τους;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ