Είναι προφανές πως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μετέβαλαν τη ζωή στο σύνολό της και όχι απλώς την επικοινωνία των ανθρώπων. Το θέμα απασχολεί πια στο πεδίο των επιδράσεων και των επιπτώσεων όχι μόνο στην καθημερινότητα, μα και στον ψυχισμό και τον ελεύθερο χρόνο των πολιτών. Αναπόφευκτα θα επηρέαζε και τα παιδιά και μάλιστα σήμερα ο διάλογος και οι νομοθετικές τομές ζωηρεύουν σε μια σειρά χωρών και στην κατεύθυνση του περιορισμού και των ορίων. Η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης από παιδιά – ειδικότερα – ήδη έχει επιφέρει νομοθετικές αλλαγές με στόχο την προστασία των εφήβων από την έκθεση σε δυνητικούς κινδύνους του Διαδικτύου. Ακόμη και πρόστιμα σε πλατφόρμες προβλέπονται όπως στην Αυστραλία.

Βεβαίως όλα τα παραπάνω και στη δική μας χώρα πρέπει να γίνουν κάτω από ένα πολύ προσεκτικό δίκαιο και ορθό καθεστώς πράξεων και σημασιοδοτήσεων. Κι αυτό αφού συχνά οι απαγορεύσεις έχουν τον τρόπο και να παρακάμπτονται αλλά ακόμη και να λειτουργούν ελκυστικά. Πώς θα ρυθμίσεις το ιντερνετικό χάος και δεν θα εκβάλλουν οι προσπάθειες σου απλώς σε μια ποινικοποίηση των χρήσεων της πληροφορίας; Το όλο θέμα είναι πεδίο που δεν πρέπει απλώς να οριοθετήσει το ενδιαφέρον και τη συμβολή του νόμου και της πολιτείας. Μα και των ειδικών του Διαδικτύου, των ψυχολόγων, των εκπαιδευτικών. Κίνδυνοι και παγίδες υπάρχουν και πολλοί στην ιντερνετική «πολιτεία». Αναπόφευκτα νέα ρυθμιστικά πλαίσια θα πρέπει να διαμορφώσουν και τους νέους κανόνες. Με την απαιτούμενη θεσμική σοβαρότητα όμως.