Σχέσεις στοργής και οργής

Ικανές για όλα, δυνατές, γεμάτες αγάπη για τα παιδιά τους, οι λύκαινες κουβαλούν τη δική τους μυθολογία. Με αυτόν τον εύστοχο τίτλο, ο Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης (Σέρρες, 1967) καταθέτει με τις «Λύκαινες» ένα νέο θεατρικό έργο, το οποίο προστίθεται τόσο στην προσωπική του εργογραφία (μεταξύ άλλων «Λάσπη», «Λα Πουπέ», «Αέρας», «Κέικ», «Στην οθόνη φως» που έχουν παρασταθεί στη σκηνή) όσο και στη συνολική θεατρική σοδειά. Ο συγγραφέας που με το μυθιστόρημά του «Τέσσερις τοίχοι», το 2000, έκανε αισθητή την είσοδό του στα γράμματα (βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Πεζογράφου του περιοδικού «Διαβάζω», γαλλικό βραβείο Laure Bataillon και άλλες διεθνείς διακρίσεις), συνεχίζει. Και γράφει για τη σκηνή με τη βαθιά εμπειρία του λογοτέχνη, με την αγάπη και τη γνώση που διαθέτει για το θέατρο και τις λεπτές ευαισθησίες που διακρίνουν την προσωπικότητά του. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι ανήκει στους σταθερούς γραφιάδες του θεάτρου του οποίου τα έργα ανεβαίνουν με επιτυχία στο σανίδι.