Σε μια νουβέλα του ο Βίκτωρ Ουγκώ διηγείται το δράμα ενός αγοριού που μετά την εκτέλεση του πατέρα του η μοίρα τον παραδίδει σε εμπόρους παιδιών οι οποίοι του παραμορφώνουν χειρουργικά το στόμα σε ένα τρομακτικό μόνιμο χαμόγελο και τον στέλνουν να μεγαλώσει με τα μέλη ενός περιοδεύοντος θιάσου. Ο άνθρωπος που γελά γίνεται το αξιοθέατο φρίκης που χάρη στη μεγαλόκαρδη πένα του ρομαντικού συγγραφέα του 19ου αιώνα η ψυχή του βρίσκει καταφύγιο στην αγάπη μιας τυφλής γυναίκας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή