Η επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ ήρθε να συναντήσει το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή η Ακροδεξιά αποτελεί το πολιτικό ρεύμα με την πιο σαφώς ανοδική δυναμική, καθώς οι προσπάθειες να διαμορφωθούν αναχώματα από κεντροδεξιά ή κεντρώα κόμματα δεν έχουν στεφθεί τις περισσότερες φορές με επιτυχία. Ομως, οι περισσότερες από τις προσπάθειες να δοθεί μια επαρκής ερμηνεία σε αυτό το φαινόμενο προσκρούουν είτε στα όρια των ιστορικών αναλογιών με την άνοδο του φασισμού στην περίοδο του Μεσοπολέμου, ιδίως από τη στιγμή που τα σημερινά ακροδεξιά σχήματα δηλώνουν πίστη στους κανόνες του κοινοβουλευτικού παιχνιδιού των φιλελεύθερων δημοκρατιών, είτε στην απλουστευτική γενικότητα (και σύγχυση διαφορετικών εμπειριών, ιδεολογιών, κοινωνικών αναφορών και πολιτικών πρακτικών) της έννοιας του «λαϊκισμού», που τις περισσότερες φορές είναι απλώς έκφραση μιας ερμηνευτικής αλλά και πολιτικής αμηχανίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή