Το μνημόνιο συνεργασίας του φημισμένου Πανεπιστημίου του Yale με το Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας είναι μια σύμπραξη με προοπτική που πρέπει περαιτέρω να θεμελιωθεί ως ευρύ παράδειγμα στη χώρα μας και δυναμικά. Μακριά από ιδεοληψίες και παρωχημένους δογματισμούς για τη σχέση Eρευνας και Δημόσιου Τομέα, το παράδειγμα της Νίκαιας μόνο αισιόδοξα τροφοδοτεί σήμερα τη συζήτηση για τη δημόσια υγεία και τη συμβολή της επιστήμης στην αναβάθμιση της ποιότητας της καθημερινότητας. Η έμπρακτη επίσκεψη αμερικανών καθηγητών στο πεδίο του εν λόγω μαζικού νοσοκομείου δεν αποτελεί απλώς διάδραση εμπειριών, τεχνοτροπιών και κεκτημένου επιστημονικής γνώσης. Είναι παράλληλα μια εμπράγματη απόδειξη πως έχουμε τη δυνατότητα να επικαιροποιούμε τα νέα δεδομένα της έρευνας και πολύ περισσότερο όχι στα στενά εργαστηριακά ή εθνικά δεδομένα, μα στην ευρεία απεύθυνση που δεν είναι άλλη από την καθημερινή μάχιμη Ιατρική. Σε αυτό το πλαίσιο εγγράφεται και η ανάπτυξη και προώθηση της Επείγουσας Ιατρικής και στη χώρα μας ως σύγχρονου κλάδου που οφείλουμε να επεκτείνουμε και να εντάξουμε οργανικά στο ΕΣΥ. Το πεδίο πάντα είναι ο καλύτερος και ο τελικός κριτής τέτοιων συμπράξεων και αυτό θα πρέπει να έχουμε στον νου μας με μια στρατηγική εμβάθυνσης και διεύρυνσης κι άλλων παραδειγμάτων σαν της Νίκαιας.

Η επιστήμη δεν πρέπει να αποκόπτεται από την κοινωνία και το σημερινό πλαίσιο στην Ελλάδα δίνει το έδαφος για μια διαρκή και δυναμική διάδραση με ξένα ιδρύματα υψηλού κύρους.