Πιθανότητες

Μετά την πτώση της γαλλικής κυβέρνησης εξαιτίας των συντονισμένων ενεργειών ακροδεξιών και ακροαριστερών, η εισήγησή της προς όλους τους αρχηγούς της εγχώριας αντιπολίτευσης μοιάζει πιο δελεαστική. Εχει όμως στ’ αλήθεια πιθανότητες να εισακουστεί η Κωνσταντοπούλου; Η πρώτη, αυθόρμητη, αντίδραση διαδρομιστών του βουλευτηρίου είναι πως δύσκολα θα μπορούσαν να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι και να συμφωνήσουν μια κοινή στάση οι σύντροφοι που προέρχονται απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ κι ο ΣΥΡΙΖΑ επειδή γνωρίζονται απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη. Ισως βέβαια ένα ακόμη μεγαλύτερο εμπόδιο στην υλοποίηση του σχεδίου να το θέτει η Χαριλάου Τρικούπη. Το ΠΑΣΟΚ ως αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει λόγους να εμφανιστεί συνεργαζόμενο με κόμματα τέρμα αριστερά του. Μια τέτοια εικόνα θα έστελνε στους κεντρώους ψηφοφόρους μηνύματα που εκείνο δεν επιθυμεί να εκπέμψει. Κι ύστερα υπάρχει και το θέμα των δεξιών της Δεξιάς. Οσοι αυτοχαρακτηρίζονται ως προοδευτικοί θα ακύρωναν μόνοι τους αυτόν τον προσδιορισμό των πολιτικών τους δυνάμεων, αφού θα συνομιλούσαν με όποιους καδράρουν σαν απειλή για το πολίτευμα. Στο Παρίσι ο σκοπός αγίασε τα μέσα των άκρων. Εδώ, η κυβέρνηση θα έβρισκε τον μπαμπούλα που ψάχνει προκειμένου να ακουστεί πειστικότερο το αφήγημα της πολιτικής σταθερότητας το οποίο επαναλαμβάνει σχεδόν μονότονα.