Η κυβέρνηση Μπαρνιέ έπεσε. Η Aκρα Aριστερά συνασπίστηκε με την Aκρα Δεξιά και κατόρθωσε να βάλει και επίσημα τη Γαλλία σε μια περίοδο έντονης πολιτικής αστάθειας, η οποία φυσικά δεν αφήνει αδιάφορες τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Η ανησυχία για το πώς θα επηρεάσει η πολιτική κρίση στο Παρίσι την Ευρωπαϊκή Ενωση είναι μεγάλη.

Το γαλλικό δράμα βρίσκεται στις πρώτες του πράξεις, μια κι η Μαρίν Λεπέν δεν έχει κρύψει ότι απώτερος στόχος της είναι ο ίδιος ο Εμανουέλ Μακρόν. Τίποτα δεν προμηνύει μια εύκολη έξοδο από την παρούσα κατάσταση. Δυστυχώς, δεν πρέπει να αγωνιούν μόνο οι γάλλοι πολίτες για το μέλλον τους. Σε μια εποχή μεγάλων διεθνών αναταραχών, κι ενώ πολιτική σταθερότητα δεν υπάρχει ούτε στη Γερμανία, η ατμομηχανή της Ευρώπης, ο γαλλογερμανικός άξονας δηλαδή, φαίνεται πως για αρκετό καιρό δεν θα μπορεί να πιάσει καν μια μέση ταχύτητα προκειμένου να ανταποκριθεί στις γεωπολιτικές προκλήσεις. Κι η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν έχει την πολυτέλεια να παρακολουθεί απλά τις παγκόσμιες εξελίξεις.

Όσοι κοιτούν τη μεγάλη εικόνα βλέπουν ήδη τους κινδύνους που εκείνη θα συναντήσει μόλις αναλάβει ο επόμενος αμερικανός πρόεδρος. Κινδύνους όχι μόνο οικονομικούς αλλά και υπαρξιακούς. Αν αποσύρει, ας πούμε, ο Τραμπ τη στήριξη των ΗΠΑ στην Ουκρανία κι η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη της Ευρώπης, η Γαλλία, ασχολείται με την εσωτερική της πολιτική σκηνή, τι θα γίνει; Η Γαλλία είναι μια εκκωφαντική προειδοποίηση προς κάθε γωνιά της ευρωπαϊκής ηπείρου: η απειλή του λαϊκισμού και των άκρων επιστρέφει.