Ο «εθνικός απελευθερωτής» είναι τζιχαντιστής και καταζητούμενος τρομοκράτης. Το HTS, του οποίου ηγείται, έχει στο ενεργητικό του πολλές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μια αυταρχική διοίκηση στο Ιντλίμπ, στα βορειοδυτικά. Παρότι οι αντάρτες του αυτοσυστήνονται ως περισσότερο μετριοπαθείς από παλαιότερα κι ο ίδιος λέει και κάνει «όλα τα σωστά πράγματα» – όπως επισημαίνουν αναλυτές –, το μεγαλύτερο ατού του φαίνεται να είναι πως ελάχιστοι στη Συρία αυτή τη στιγμή θεωρούν ότι μπορεί να αποδειχθεί χειρότερος απ’ τον Μπασάρ αλ-Ασαντ. Ταυτόχρονα, υπάρχουν κι άλλες ομάδες, με διαφορετικά συμφέροντα και στόχους, που επιθυμούν να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες τις οποίες προσφέρει η κρίση. Μέχρι τις προάλλες τις ένωνε το μίσος για τον δικτάτορα αλλά σήμερα αυτός έχει ήδη εγκατασταθεί στη Μόσχα – οπότε, αφού δεν έχουν πλέον τίποτα κοινό, τους μένει να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους. Η εμπλοκή ξένων δυνάμεων ποτέ δεν ωφέλησε τους απλούς Σύρους κι όσο διαμορφώνεται το συριακό μέλλον καμιά τους (ούτε η Ρωσία, ούτε το Ιράν, ούτε η Τουρκία) δεν δείχνει διατεθειμένη να μην έχει λόγο στη νέα τάξη πραγμάτων. Τα δεδομένα, λοιπόν, δεν προμηνύουν πως το αύριο εκεί θα είναι μια τελείως άλλη μέρα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ