Εδώ και 50 χρόνια, η θέση της Ρωσίας στη Μεσόγειο έχει συνδεθεί με τη δυναστεία Ασαντ στη Συρία. Ηταν το 1971 όταν ο Χαφέζ αλ-Ασαντ, πατέρας του Μπασάρ, έγινε πρόεδρος της χώρας. Την ίδια χρονιά η Σοβιετική Ενωση υπέγραψε συμφωνία με τη Συρία για τη μίσθωση ενός λιμανιού στο Ταρτούς και σταδιακά απέκτησε δύο βάσεις, με τη δεύτερη, στο Χμεϊμίμ, να είναι αεροπορική. Αυτή η διαρκής ρωσική στρατιωτική παρουσία κρέμεται τώρα από μια κλωστή, μετά την ξαφνική κατάρρευση του καθεστώτος Ασαντ. Το Κρεμλίνο, που φυγάδευσε και έδωσε πολιτικό άσυλο στον Μπασάρ αλ-Ασαντ και την οικογένειά του, φαίνεται προς το παρόν να έχει αποφύγει μια άτακτη αποχώρηση των δυνάμεών του από τη Συρία, σημειώνει ο «Economist», αλλά η επιρροή του στη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ είναι πιθανό να εξασθενήσει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή