Εχε τον νου σου στο παιδί

Διάβαζα προχθές τη διακήρυξη ίδρυσης του υφυπουργείου Νέας Γενιάς και Αθλητισμού. Αυτού που έγινε το 1982, με πρώτο υφυπουργό τον Κώστα Λαλιώτη. Και που θεωρώ ότι ήταν μία δική του ιδέα η οποία έγινε προεκλογική δέσμευση από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ενα υφυπουργείο που έφερε στην «κεντρική σκηνή» τους νέους ώστε «…να σταματήσει το πλεονέκτημα της φύσης που είναι η νεότητα, να εγγράφεται κοινωνικά ως αναστολή και μειονέκτημα». Το κείμενο της διακήρυξης είναι σαν να έχει γραφτεί σήμερα. Εκεί μέσα υπάρχουν έννοιες και όροι που έχουν μπει σχετικά πρόσφατα στον δημόσιο διάλογο ή, τέλος πάντων, τότε δεν συζητιούνταν. Για παράδειγμα η φροντίδα για το περιβάλλον, η πατριαρχία. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για μια εποχή που η νέα γενιά ήταν «…ο μεγάλος ακούσιος απόντας της ζωής». Για την οριακή επιβίωσή της «…στην εποχή που οι αριθμοί και οι οικονομετρικές καμπύλες ευημερούν». (Και άλλα που μου καλλιέργησαν την ιδέα ότι η συγκεκριμένη διακήρυξη έχει χρησιμοποιηθεί ως τυφλοσούρτης από διάφορους πολιτικούς και κόμματα).