Η ταχεία κατάρρευση του καθεστώτος Ασαντ εξέπληξε τους ειδικούς όπως και το σύνολο της διεθνούς κοινότητος. Η αντοχή που είχε επιδείξει κατά την πρώτη φάση του εμφυλίου, η συσπείρωση των μειονοτήτων ενώπιον του φοβήτρου των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους, αλλά και η αφειδής υποστήριξη από τη Ρωσία και το Ιράν οδήγησαν σε υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων του. Ωστόσο, δεδομένων των καταλυτικών εξελίξεων στη Μέση Ανατολή κατά το τελευταίο έτος, απεδείχθη ότι το καθεστώς Ασαντ δεν διέθετε καμία πολιτική, διπλωματική ή στρατιωτική εφεδρεία. Η απογοήτευση της συριακής κοινής γνώμης συνδυασμένη με την άμβλυνση της απειλής που αυτή αισθανόταν από τις «μεταρρυθμισμένες» τζιχαντιστικές οργανώσεις και την παύση κάθε εξωτερικής βοηθείας συνέβαλαν στην ανατροπή του καθεστώτος πολύ ευκολότερα του αναμενομένου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή