Σε μια άλλη εποχή, όταν το κόμμα ήταν αξιωματική αντιπολίτευση, η απουσία εκείνου που εκφράζει έναν εσωκομματικό του πόλο από την Ολομέλεια κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης κοινοβουλευτικής μάχης θα έβγαζε τίτλους και θα γινόταν viral. Προχθές όμως, ενώ ψηφιζόταν ο προϋπολογισμός, ήταν απλά Κυριακή και το έδρανο του Παύλου Πολάκη ήταν άδειο. Τι κι αν είχαν ήδη κυκλοφορήσει πληροφορίες ότι διαφωνεί με την επίσημη γραμμή της Κουμουνδούρου για υπερψήφιση των αμυντικών δαπανών; Ή ο πρόεδρός του είχε εξηγήσει σε όσους δυσκολεύονταν – εύλογα – να βρουν διαφορές ανάμεσα στην πολακική και την κομματική πρόταση για τις τράπεζες πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τάσσεται υπέρ της ιδιωτικοποίησης μιας συστημικής τράπεζας αλλά επιθυμεί «ενεργητική παρουσία του Δημοσίου στην Εθνική Τράπεζα»; Οι ενστάσεις του Σφακιανού δεν εισακούστηκαν από τους συντρόφους της ηγετικής ομάδας, ούτε τρένταραν στα σόσιαλ μίντια. Το 49,36% δεν έλαβε υπόψη του τις βουλές του 43,57%. Ούτε και το 43,57% αποπειράθηκε να επιβάλει στο 49,36% τον αντιπολιτευτικό τόνο με πεζοκεφαλαία απ’ το πληκτρολόγιό του, όπως παλαιότερα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ