Μετά την αμηχανία

Παρακολουθώ την γκρίνια που έχουν προκαλέσει στην αντιπολίτευση τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός για τις τραπεζικές χρεώσεις και μου γεννάται η εξής απορία: Η κριτική που ασκείται από τους γκρινιάρηδες εστιάζεται στο μικρό ποσοστό που αντιπροσωπεύουν επί των συνολικών κερδών των τραπεζών από χρεώσεις για κινήσεις λογαριασμών. Λένε, συγκεκριμένα, ότι τα περίπου 150 εκατομμύρια, που θα στερηθούν οι τράπεζες από τις ανακοινωθείσες καταργήσεις χρεώσεων, είναι ψίχουλα μπροστά στο ενάμισι δισεκατομμύριο που αποκομίζουν ετησίως από παρόμοιες χρεώσεις. Ετσι είναι. Ομως τι έχει τη μεγαλύτερη σημασία; Ποιος είναι, δηλαδή, ο πραγματικός σκοπός των μέτρων: Να πλήξουν τις τράπεζες ή να ελαφρύνουν το κόστος για τους πελάτες τους;