Περί καλοσύνης

Λέει ο άλλος «Εγώ είμαι καλός, καλός, αλλά αν μου πατήσεις τον κάλο, θα σε πάρει και θα σε σηκώσει!» και καμαρώνει, ενώ δεν αντιλαμβάνεται ότι έτσι είναι και τα φίδια· αν δεν τα πειράξεις, δεν θα σε πειράξουν. Ο φιλόσοφος Τζορτζ Εντουαρντ Μουρ (1873-1958) υποστήριζε ότι η ανάλυση του τι σημαίνει «καλό» πρέπει να παραμένει ανοικτή, διότι το «καλό» δεν αναλύεται ούτε ορίζεται με όρους οποιουδήποτε άλλου πράγματος ή με χαρακτηριστικά του φυσικού κόσμου, όπως η ηδονή, η ευτυχία, η ευημερία. Το «καλό» συνιστά βασική έννοια και εφόσον δεν μπορεί να αναλυθεί, πώς οι άνθρωποι γνωρίζουν τι σημαίνει; Γνωρίζουν, επειδή έχουν άμεση «ενόραση» του καλού. Oπως ακριβώς η ιδιότητα του μπλε είναι κάτι που το κατανοούμε με άμεσο τρόπο, το ίδιο συμβαίνει και με την καλοσύνη· κοντολογίς, η καλοσύνη δεν ορίζει αυτό που είναι. Η σύγκριση με το μπλε είναι διδακτική, εφόσον λέμε σε κάποιον που δεν καταλαβαίνει τη λέξη ότι μπλε είναι το χρώμα του ουρανού. Οι επεξηγήσεις βοηθούν τους ανθρώπους να αναγνωρίσουν τι είναι μπλε και αφ’ ης στιγμής το αναγνωρίσουν, το αντιλαμβάνονται με τρόπο άμεσο.