Ηράκλειτου αποφθέγματα

Το έργο του Ηράκλειτου είναι αποφθέγματα και σπαράγματα. Ο φιλόσοφος ποιητής έτσι επέλεξε να δηµιουργήσει. Πρόθεσή του ήταν να μην αφήσει στους ανθρώπους έτοιμα, σκιερά περιβόλια καρποφόρων δέντρων της νόησης και σπάνιους ανθόκηπους ώστε να περιφέρονται και να τέρπονται εντός τους, προτίμησε κάτι αιώνιο. Μας έδωσε ρίζες και σπόρους του Λόγου του και ο καθένας με την επάρκεια και με την έμπνευσή του σπέρνει, καλλιεργεί, αγωνίζεται σαν αληθινός αγρότης και απολαμβάνει τη συγκομιδή της προσωπικής δημιουργίας αν τελικά είναι χαρισματικός καλλιεργητής. Ευγνώμων πάντα στην αρχαία σπορά που του δόθηκε. Παραθέτω μερικά δείγματα. «Αν δεν ελπίζεις, δεν θα βρεις το ανέλπιστο», «Στην αλλαγή βρίσκουν τα πράγματα ανάπαυση», «Τα πάντα ρει και ουδέν μένει», «Ο αιώνιος χρόνος είναι ένα παιδί που παίζει. Αυτό το παιδί είναι ο βασιλιάς του κόσμου, ο κυρίαρχος των πάντων» (ελεύθερη απόδοση). Κι όμως τολμώ και κάνω αυτή την ευρεία, ίσως αυθαίρετη, ερμηνεία χωρίς δισταγμό για τη φιλολογική μου ανεπάρκεια αδιαφορώντας για τις αιτιάσεις των ειδικών στο έργο του Ηράκλειτου, κι όμως το τολμώ επειδή μου το επιτρέπει ο ίδιος ο Ηράκλειτος! Παιδί μου, γράψε για μένα ό,τι καταλαβαίνεις και μη σε νοιάζει.