Σε «δεύτερο πλάνο» φαίνεται πως εισέρχεται η ελληνοτουρκική προσέγγιση, κυρίως ως προς το σκέλος των υψηλών προσδοκιών που κατά καιρούς διατυπώνονταν και από τις δύο πλευρές, καθώς η ευρύτερη γειτονιά έχει προσώρας επισκιαστεί από τις εξελίξεις στη Συρία, τη σεναριολογία για την επόμενη ημέρα στην περιοχή και τον φημολογούμενο, αναβαθμισμένο ρόλο της Τουρκίας, εις βάρος άλλων βασικών δρώντων, όπως είναι η Κύπρος και η Ελλάδα. Οι προπαρασκευαστικές ενέργειες και από τις δύο αντιπροσωπείες για τη διεξαγωγή του 6ου Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας στην Αγκυρα συνεχίζονται απρόσκοπτα, χωρίς όμως να έχει σημειωθεί, μετά την πτώση του Ασαντ και τις διαρροές από τα τουρκικά ΜΜΕ για ανάγκη σύναψης συμφωνίας τουρκοσυριακής ΑΟΖ, καμία περαιτέρω πρόοδος ως προς την οριστικοποίηση της ημερομηνίας και της ατζέντας συζήτησης μεταξύ Μητσοτάκη – Ερντογάν. Προτεραιότητα και για τους δύο ηγέτες μοιάζει να είναι προς το παρόν η διασφάλιση της ομαλής μετάβασης σε ένα συμπεριληπτικό μέλλον στη Συρία – με τον τρόπο που το οραματίζεται και το νοηματοδοτεί ο καθένας –, το οποίο θα επιτρέπει και στην Ελλάδα και στην Τουρκία να έχουν τον ρόλο που επιθυμούν στην περιοχή.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ