Το 1999 ο γράφων επιχείρησε να προσεγγίσει το φτωχικό εξοχικό του Στέλιου Καζαντζίδη στον Αγιο Κωνσταντίνο μήπως και δει τον μύθο. Οι ουρές των «προσκυνητών» δεν άφηναν περιθώριο ή ελπίδα. Επειτα από καιρό έμαθα πως η πολύ καλή γυναίκα του Στέλιου, η Βάσω, υπομονετικά έφτιαχνε δεκάδες ελληνικούς καφέδες για τους απρόσκλητους επισκέπτες-προσκυνητές κάθε μέρα μέχρι εξαντλήσεως. Και ο λαϊκός βάρδος υπομονετικά επίσης άκουγε τον κόσμο ή δεχόταν κάπως αμήχανα τους τόνους αγάπης και λατρείας για τον ίδιο – μαζί με μπόλικες ιστορίες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ